نباید زن بر ازدواج با کسی که مطابق میلش نیست، مجبور شود
عالمان بیان نموده‌اند که نباید زن مجبور شود با کسی که به خواستگاری‌اش آمده، ازدواج کند، بلکه باید موافقت و رضایت وی گرفته شود؛ فرقی نمی‌کند که دوشیزه یا بیوه باشد. بنابراین ولیّ زن نمی‌تواند وی را مجبور به ازدواج با کسی که دوست ندارد، نماید.
عالمان بر عدم‌جواز اجبار زن بیوه و بالغ از طرف ولی، دلیل آورده‌اند که بخاری و مسلم رحمهماالله از خنساء انصاری دختر خذام چنین نقل می‌کنند: «پدرش وی را درحالی که بیوه بود، به ازدواج فردی درآورد و او راضی نبود. سپس نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمد و ایشان نکاحش را باطل و مردود دانستند.»[۱]
همچنین در صحیح بخاری، از ابوهریره س روایت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لاَ تُنْکَحُ الأَیِّمُ حَتَّى تُسْتَأْمَرَ، وَلاَ تُنْکَحُ البِکْرُ حَتَّى تُسْتَأْذَنَ»؛ «زن بیوه فقط پس از مشورت با وی، نکاح شود و دوشیزه پس از اجازه‌گرفتن از او.» صحابه ش پرسیدند: ای رسول الله! اجازه از دختر چگونه است؟ پیامبر ج فرمودند: «أَنْ تَسْکُتَ»[۲]؛ «اینکه سکوت نماید.»
[۱]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۵۱۳۸؛ صحیح مسلم، شمارۀ حدیث: ۱۴۱۹٫
[۲]– صحیح بخاری، شمارۀ حدیث: ۵۱۳۶٫