د زېږېدو ورځ، د لومړي ځل لپاره پل اخېستل، په خبرو راتلل او داسې نورې پېښې زموږ د ژوند مهمې برخې دي. خو ولې له یادو پېښو یو یې هم زموږ په یاد نه دي؟
ساينسپوهان او ارواپوهان له ډېرو کلونو راهيسې د دې پوښتنې ځواب لټوي.
دا چې ولې موږ د کوچینوالي مهمې پېښې نه شو را یادولای، دې پړاو ته د وړکتوب( د ژوند لومړني کلونه) هېرېدل نوم ورکړل شوی دی. د دغې مرحلې د تشریح لپاره بېلا بېلې تیورۍ جوړې شوې دي.
د امریکا په ییل پوهنتون کې د روان پوهنې او عصبي جراحۍ پروفیسور نیک ترک براون وايي، په اصل کې دا بحث په دوو مهمو پوښتنو پورې اړه لري: لومړی دا چې، ایا موږ د ژوند په لومړیو کلونو کې خاطرې جوړوواو دا مو ذهن کې ثبت کېږي؟ که ځواب هو وي، نو ولې را څخه هېرې شوې دي؟ دویمه پوښتنه دا ده، ایا موږ تر لویوالي هېڅ خاطرې نه جوړوو او ذهن کې مو هېڅ هم نه ثبت کېږي؟ که هو نو دلیل یې څه دی؟
د پروفیسور تورک براون په وینا، تر تېرې لسیزې پورې، یو شمېر څېړونکو داسې انګېرله چې ماشومان خاطرې نه جوړوي او ذهن کې یې هغه پېښې نه ثبت کېږي. دوی په دې باور وو دا چې د ماشومانو پنځه حسونه په بشپړ ډول فعالې نه وي او دوی خبرې نه شي کولی، نو له امله یې خاطرې هم نه شي جوړولی اوذهن کې یې څه نه ثبت کېږي.
منبع: بی بی سی