حدیث:
عن أبي هريرة رضي الله عنه قال: سمعت النبي صلى الله عليه وسلم يقول:
«مَنْ حَجَّ لِلَّهِ فَلَمْ يَرْفُثْ وَلَمْ يَفْسُقْ، رَجَعَ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ»
(متفق عليه: رواه البخاري ومسلم)
پښتو ژباړه:
ابوهريره رضي الله عنه وايي: ما د الله رسول صلی الله عليه وسلم واورېد، چې وې ويل:
«څوک چې د الله (جل جلاله) لپاره حج وکړي، او په حج کې نه فحش خبرې وکړي او نه ګناه وکړي، نو (د حج نه) داسې راګرځي لکه هغه ورځ چې مور يې زېږولی وي.»
تشریح:
دا حدیث د حج د ستر مقام او فضیلت بیان کوي.
۱. “مَنْ حَجَّ لِلَّهِ”
یعنې څوک چې حج خالص د الله لپاره وکړي، نه د شهرت، سیاحت یا سودا لپاره. اخلاص پکې مهم دی.
۲. “فَلَمْ يَرْفُثْ”
یعنې فحش خبرې، شهواني کلمات یا ناروا اړیکې ونه کړي.
۳. “وَلَمْ يَفْسُقْ”
یعنې له ګناهونو لکه دروغ، چغلي، ظلم، غیبت، جګړه، فریب، او نور ګناهونه ځان وساتي.
۴. “رَجَعَ كَيَوْمِ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ”
یعنې د هغه ټول پخواني ګناهونه معاف کېږي، داسې پاک راګرځي لکه یو نوی ماشوم چې له مور زیږېدلی وي — بې له ګناه.
نتیجه:
دا حدیث موږ ته را زده کوي چې حج یوازې د مناسکو ترسره کول نه دي، بلکې د کردار او نیت اصلاح هم ده. که څوک د اخلاص، ادب او پرهیزګارۍ سره حج وکړي، دا عبادت د ده ټول پخواني ګناهونه پاکوي.
