الجواب وبالله التوفیق

در رابطه با پاک بودن مکان میت اقوال و آراء فقهاء مختلف می‌باشد:

در هندیه تصریح شده است که پاک بودن مکان میت شرط صحت نماز جنازه نیست، اما صاحب قنیة و مراقی الفلاح گفته‌اند: پاک بودن جای میت شرط می‌باشد.

اگر چنانچه میت در تابوت باشد، به اتفاق فقها، پاک بودن جای میت  یعنی زمین شرط نیست، اما اگر بیرون از تابوت باشد، اختلاف فقها در همین مورد می‌باشد، که علامه قاضی خان به عدم شرط بودن پاکی مکان میّت مایل هستند.

عبارات الفقهاء:

ـ وفي الهندیة:

وشرطها اسلام المیت وطهارته، ما دام الغسل ممکناً وان لم یمکن بأن دفن قبل الغسل، ولم یمکن إخراجه إلا بالنبش، تجوز الصلاة علی قبره للضرورة. ولو صلی علیه قبل الغسل ثم دفن، تعاد الصلاة لفساد الأولی، هکذا في التبیین. وطهارة مکان المیّت لیست بشرط، هکذا في «المضمرات».^([1])

ـ وفي التاتارخانیة:

سئل قاضیخان عن طهارة مکان المیت هل تشترط لجواز الصلاة علیه؟ قال: إن کان علی الجنازة، لا شک أنه یجوز، وإن کان بغیر جنازة لا روایة لهذا و ینبغي أن یجوز، لأن طهارة مکان المیت لیس بشرط؛ لأنه لیس بمؤدی، وهکذا أجاب القاضی بدر الدین.^([2])

ـ وفي مراقی الفلاح:

وشرائطها ستّة أوّ لها إسلام الميّت لأنها شفاعة وليست لكافر و الثاني طهارته وطهارة مكانه لأنه كالإمام.^([3])

([1]) الفتاوی العالمگیریة/ج1/ص224/کتاب الصلاة/الفصل الخامس في الصلاة علی المیت/دارالفکر.

([2]) الفتاوی التاتاخانیة/ج3/ص47/کتاب الصلاة/باب صلاة الجنازة/مکتبه حنفیه.

([3]) مراقی الفلاح/ص332/کتاب الصلاة/فصل في الصلاة علی المیت/دارنورالصباح.

و الله اعلم بالصّواب