شخصی همواره به کلان شهرهای ایران و یا کشورهای غربی مسافرت می‌کند، و فرودگاه‌ها، هتل‌ها و حتی اماکن مسکونی بلاد غرب صرفا دارای توالت‌های فرنگی هستند که نشسته ادرار کردن در چنین توالت‌هایی بسیارمشکل و منجر به آلودگی لباس‌ها می‌شود، و از طرفی هم چاره‌ای بجز استفاده از این نمونه توالت‌ها وجود ندارد، لذا حکم ادرار ایستاده درچنین توالت‌هایی را بیان فرمایید.
الجواب بإسم ملهم الصواب
در حالت عادی ایستاده ادرار کردن مکروه تنزیهی است، اما در صورت معذوریت هایی همچون: آلودگی لباس، نبود جای مناسب برای نشستن، درد کمر و… اشکالی ندارد. بنابر این اگر توالت دیگری یافت نمی‌شود استفاده از توالت فرنگی بلا اشکال است.
الدلائل:
فی الحدیث الشریف:
حدثنا آدم، قال: حدثنا شعبة، عن الأعمش، عن أبي وائل، عن حذيفة، قال «أتى النبي(صلى الله عليه وسلم) سباطة قوم فبال قائما، ثم دعا بماء فجئته بماء فتوضأ»([1])
ـ وفی عمدة القاري:
قالت عامة العلماء: البول قائما مکروه إلا لعذر وهی کراهة تنزیه لا تحریم.([2])
ـ وفی بذل المجهود:
قال عامة العلماء: البول قائما مکروه إلا لعذر وهی کراهة تنزیه لا تحریم، وهو
مذهبنا الحنفیة.([3])
ـ وفی الدرّالمختار:
(وكذا يكره)… وأن يبول قائما أو مضطجعا أو مجردا من ثوبه بلا عذر.([4])
([1]) أخرجه البخاری/ج1/ص71/رقم الحدیث224/دارالفکر.
([2]) عمدة القاري شرح صحيح البخاري/ج3/ص11/کتاب الوضوء/المکتبة التوفیقیة.
([3]) بذل المجهول فی حلِّ سُنن أبی داوُد/ج1/ص247/رقم الحدیث: 23/ کتاب الطهارة/دارُالبشائر الإسلامیة، الطبعة الثالثة.
([4]) الدرالمختار،ج 1/ص483و484/ کتاب الطهارة/فصل الإستنجاء/داراحیاءالتراث العربی، بیروت: الطبعة الأولی.
و الله اعلم بالصّواب