الجواب وبالله التوفیق

در این باره دو قول بیشتر از همه مشهور است: 1ـ دو مرتبه 2ـ سه مرتبه.

اما دیدگاهی که از همه بیشتر صحیح به نظر می‌رسد و قرآن و احادیث صحیح نیز آن را تایید می‌کنند، این است که تعداد نفخه‌های صور «دو» هستند. اول: «نفخة الفزع» که به آن «نفخة الصعق» و «نفخة الموت» نیز می‌گویند که در وقت دمیدن آن، تمامی موجودات از بین می‌روند. دوم: «نفخة البعث» که در آن هنگام همه مردگان دوباره زنده می‌شوند.

عبارات المفسرین:

ـ في تفسير المراغي:

ویری أکثر أهل العلم أن هناک نفختین، نفخة الفزع المذکورة في هذه الآیة و هي نفخة الصعق المذکورة في قوله تعالی: [وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ] [زمر/68] لأن کلا الأمرین الفزع والخوف، والصعق و هوالموت یحصلان بها، و نفخة البعث المذکورة في قوله تعالي: }وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ{ [یس/51].^([1])

ـ و في تفسير المنير:

[يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ / تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ] أی حین تتحرک الأرض و تضطرب الجبال، کقوله تعالی: [يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ…] [مزمل:14] ثم تتلوها السماء، فتنشقّ بما فیها من الکواکب و تنتثر. [الراجفة] : هي النفخة الأولی التي یموت بها جمیع الخلائق، وتلیها النفخة الثانیة التي یکون عندها البعث.^([2]) 

([1]) تفسیرالمراغي/ج7/ص111/سورة النمل/تحت آیة 87/ دارالفکر/الطبعة الأولی.

([2]) تفسیر المنیر في العقیدة والشریعة والمنهج/ج15/ص401/سورة النازعات/ تحت آیات 7 ـ6/امیر حمزه کتب خانه.

و الله اعلم بالصّواب