گزينه هاي مهم براي انتخاب همسر

نویسندگان: نفیسه سکندری و هوسۍ مجددی
ترجمه: نثاراحمد اسلام مل

منبع: ویب سایت آن اسلام
برای مسلمانان، مثال بهتر از پیامبر (ص) نیست که آن را بحیث الگوی بهترین شوهر بشناسند.

او مهربان ترین، مهر ورز ترین، حوصله مند ترین، صادق ترین، صبور ترین، با اعتماد ترین و سخی ترین شوهری بود که مثال آن را نه قبل از وی، نه در زمان وی و نه هم بعد ازايشان مي توان یافت. بدون شک گفته میتوانیم که پیامبر نازنین (ص) در هر بُعد از زندگی الگوی نیکوست و هرگز نمی توان خوبی های وی را برشمرد.
از همینرو، گفته میتوانیم که، نامبرده برای هر زن یک مثال است که هرگاهی برای همسرزندگي نمايند، محمد (ص) را معیار قرار داده و اوصاف وی را در مرد مورد نظر جستجو کنند.

اما برای مرد مسلمان، معیار زن خوب را میتوان در حدیث مبارک رسول الله (ص) یافت:

“یک زن بخاطر چهار صفتش به نکاح گرفته میشود، مالش، نسبش، زیبایی اش و دینداری اش. پس شما باید زن دیندار را انتخاب کنید در غیر آن در خسران خواهید بود.” (البخاری)

در ضمن پند گرفتن از آموزه های گهربار آن جناب (ص)، زمانی که در مورد انتخاب همسر زندگی، فکر میکنیم باید اوصاف مخصوص را مدنظر داشته باشیم. ما برای شما چهار اصل مهم را در ذیل ذکر کرده ایم که در مورد انتخاب همسر آینده تان آن را مدنظر داشته باشید:

مهربانی
زمانی که شما برای اولین بار کسی را میبینید، ممکن در اولین نگاه چهره ظاهری وی شما را شیفه خود سازد ولی این باید به معنی عشق نباشد. عشق چیزیست که شما باید در اثر تجربه با کسی به دست آوريد. عشق باید در بین شما و طرف مقابل در اثر کار مشترک ایجاد شود. مهربانی و از خود گذری عشق می آفریند. عشقی که در آن مهربانی و خود گذری وجود داشته باشد عمیق تر بوده و بیشتر دوام میکند. اما جذابیت چهره یک پدیده ظاهریست که به مرور زمان از بین میرود.

عشقي که به اساس از خودگذری استوار باشد به این معناست که شما مواظب طرف دیگر هستید، نه اینکه در مقابل از وی توقع بدست آوردن چیزی را داشته باشید. ولی این فداکاری باید دوجانبه باشد. هردو طرف باید در اثر مواظبت از یکدیگر به همدیگر از خودگذری و فداکاری نشان دهند. پس در جستجوی کسی باشید که وی همواره بخواهد که در مقابل شما فداکاری کند و شما را نیز در مقابل تشویق به فداکاری کند. با کسی ازدواج کنید که بخواهید به وی چیزی را بدهید حتی اگر وی درمقابل به شما هیچ چیزی ندهد.

سؤال اینجاست که چطور میتوان فهمید که این همان شخص فداکار، مهربان و از خودگذر است؟ به آنها گوش کنید. به آنها گوش کنید که چه میگویند، ببینید که آنها با دیگران چگونه رفتار میکنند، و بشنوید که آنها در مورد کمک به دیگران چگونه احساس دارند. متوجه باشید زمانی که شما به آنها ضرورت دارید، آنها با شما چگونه رفتار میکند. آیا آنها خود خواه و در مقابل ضرورت مندی شما بی تفاوت هستند یا اینکه آنها در وقت ضرورت به شما رسیدگی کرده و با شما مهربانی میکند؟

اگر درست متوجه شوید، از گفتگوی یک شخص با دیگران و اینکه وی در مورد مردم چگونه سخن میگوید خیلی اساسات شخصیت وی را درک کرده میتوانید. آیا وی به مردم به چشم حقارت می بیند، آیا تنها در مورد خود و ضروریات خود فکر میکند؛ آیا تعاملش با دیگران شدید است؟

اهداف مشترک
در این مرحله بسیار مهم است که اول درباره خود معلومات داشته باشید و بعداً ببینید که آیا شما با طرف مقابل اهداف مشترک دارید یا خیر؟ ایا هردوی شما معیار ها، ارزشها، آرزو ها و آرمانهای مشابه دارید؟ خلاصه اینکه هردوی شما باید در عین مسیر در حرکت باشید. اگر همسرتان آرمانهای همسرتان در مسیر مخالف آرزوهای شما قرار داشته باشد در این صورت شما زندگی مشترک را به پیش برده نمی توانید حتی اگر طرف مقابل فداکاری و مهربانی نیز داشته باشد.

شاید شما بگويید که “اگر طرف مقابل هیچ اهداف معین نداشته باشد و به هر طرف که شما خواسته باشید با شما میرود”؟ مواظف اینگونه فکر تان باشید؛ بودن با شخصی که از خود آگهی نداشته و مسیر زندگی اش روشن نباشد تنها و تنها زندگی شما را پیچیده تر میسازد و بس. او باید قبل از اتخاذ تصمیم بزرگ زندگی خود اولتر خود را به مرحله اکمال و شناخت هدف و مسیر زندگی خود آشنا سازد.
اکثر از زوج ها بعد از سپری کردن مرحله کوتاه از زندگی مشترک شان به طلاق روی می آورند؛ این بخاطریست که دوطرف درک میکنند که اهداف زندگی شان نسبت به طرف مقابل باهم در تضاذ قرار دارند. این بسیار مهم است که در مرحله آغازین زندگی اهداف مشترک داشته باشید. بعداً در مراحل بعدی زندگی، مسایل مانند اینکه باید چند طفل داشته باشید، چگونه آنها را تربیت کنید، میخواهید آنها چه ارزشهای را داشته باشد، میخواهید به کدام روش زندگی کنید و…را همواره مورد بحث قرار دهید. شما باید همواره بدانید که اهداف طرف مقابل چیست و اهداف وی را با اهداف خویش مطابقت دهید.

شخص را با تمام اوصافش مدنظر بگیرید
باید یاد بگیرید که شخص مقابل تمام اوصاف شخص مقابل برای تان قابل احترام باشد، خوبی هایش بدی هایش و بدترین هایش. بخاطر داشته باشید که شخص را که شما دوست دارید تمامی اوصاف مورد نظر شما را دارد ولی در ضمن بعضی از اوصاف دیگری را نیز دارد که شما آن را دوست ندارید. خیلی از مردم طوری فکر میکنند که طرف مقابل شان به درجه کمال رسیده و هیچ مشکلی ندارد. اما شخص باید به عوض این فکر، بر این موضوع تمرکز کند که شخص مقابل تمامی اوصاف مهم همسر بودن را داشته باشد و در ضمن بعضی از نقاط منفی که با خود دارد، آماده پذیرفتن آن نیز باشد. بخاطر اینکه توقع کمال از همسر اکثراً زوج ها را بسوی طلاق میکشانند.

پذیرفتن حالتی که شخص مقابل با وجود اوصاف عالی همسری ممکن بعضی از کاستی ها را داشته باشد، با شما کمک میکند که شما به پذیرفتن بعضی از چیزهای غیر قابل توقع نیز آماده باشید. زیرا این تصور از حالتی جلوگیری خواهد کرد که شما را یکدم از آسمان به زمین پائین کند، طوری که شما حد کمال را سنجیده باشید و طرف مقابل مشکلاتی داشته باشد در این صورت ممکن شما با شوکی روبرو شوید. شما در رابطه همسری هرگز با یک شخص به کمال رسیده مقابل نشوید.

از خود بپرسید که چه چیز برای تان مهم است؟ آیا کسی برای تان مهم است که همرای تان یک رابطه عمیق و ناگزیستنی برقرار کند و یا کسی که بتواند خانه تان را پاک نگه دارد؟ ممکن این دو صفت همزمان در یک شخص موجود نباشد. آیا برای تان مهم است که یک همسر قابل اعتماد و مسوولیت پذیر داشته باشید یا یک همسر که بتواند با شما بیشتر اوقات را به شوخی و مزاح سپری کند؟ در نکات کوتاه باید به این سؤال جواب دهید که شما با کدام اوصاف همسر تان ساخته میتوانید؟

چهره و ظاهر همسر
میتوان جذابیت ظاهری و حالت فزیکی شخص را مدنظر گرفت. جذابیت فزیکی حتماً وابسطه به زیبایی فزیکی نمی باشد. ممکن کسی به نظر شما مقبول باشد، ولی به نظر دوست شما مقبول نباشد یعنی اینکه مهم موضوع اینست که شما ظاهر شخص مقابل را دوست داشته باشید. حتمی نیست که آنها از لحاظ فزیکی کامل و بهترین باشند، ولی این مهم است که شما از حالت ظاهری وی خوش تان بیاید. این موضوع را نیز به خاطر بسپارید که تنها اوصاف فزیکی نیست که باعث تداوم روابط همسری شما خواهد شد. ولی چیزیکه بیشتر اهمیت دارد اینست که شما باهم چقدر توافق دارید، چقدر از خود گذری دارید و در رابطه همسری چقدر به یکدیگر توجه میکنید. موضوع اینکه همسر باید از لحاظ ظاهری مورد علاقه شما باشد، مهم است ولی نه آنقدر که این صفت را اصل شرط قرار دهید بلکه میتوانید این اصل را مثل تزئییات اضافی که بالای یک کیک صورت میگیرد حساب کنید نه اصل کیک.

برای اینکه یک رابطه زناشوهری موفق داشته باشید، لازم است که توانایی تشخیص منصفانه یی از حدود خود و دیگران داشته باشید. همه مان مخلوق خداوند (ج) هستیم و هر کدام کمی ها و کاستی های خود را داریم. هیچ کسی کامل نیست. به همین دلیل، شما باید از کلمه “کامل و کمال” صرف نظر کرده و رابطه یی “به حد خوب” و همسری “به حد خوب” را مورد استفاده قرار دهید.
اگر ادعا کنید که شما لایق بهترینها هستید، این کاملاً غیر منصفانه و دور از حقیقت خواهد بود. ازینکه شما خود کامل نیستید پس باید ناکامل بودن دیگران را نیز بپذیرید. زمانی که یک شخص یک دید خاص در مورد خود داشته باشد، همان دید را در مورد یگران نیز خواهد داشت.