غوسه مو ګډ ژوند تياره کوي

ولې غوسه کېږئ؟

تاسې، ښځه/خاوند هغه وخت در ياد کړئ چې يو بل ته پرې غوسه شوي او ناراحته شوې ياست؟ له هغه/هغې ليرې شوې ياست او که ورته بې‌توجه ياست؟ ښه به دا وي چې د مقابل لورې غوسې ته په غوسه غبرګون ور نه کړل شي، بلکې د هغه لوی ځواب چوپتيا او بې‌تفاوتي ده چې يوه شېبه وروسته بيا په خپله درته خجل وي چې څه بد مې وکړل ورته غوسه شوم.

څه شی اړيکه خرابوي؟

ځينې کسان طبعاً قهرجن وي او په تندي يې کوکرې يوولس عدده جوړ کړي وي، بې‌توجهي، د کور په شيانو ناخبرې، چل‌بازي، له مشورې پرته يوه معامله کول او نور… دا هغه کارونه او عادتونه دي چې د مقابل کس ښځې/خاوند د غوسې د را پارولو سبب ګرځي.

همدارنګه ځينې چې د دې پر ځای په کور کې ستونزه هواره کړي، بهر وځي او کور پرېږدي؛ نو په هر حال د جنجال هوارول تر تېښته ښه دي، نه دا چې ميدان پرېږدي.

ځان‌‌پلوي؛

نارينه‌ نه، بلکې ځينې ښځې چې نوې واده شي غواړي په کور کې له مېړه را نيولې تر خسر او خواښې ټول د دې په ژبه او تبه ورسره ولاړ شي. له دې کاره سختې ستونزې په راتلونکي کې پېښېږي چې تر ټولو اول يې مېړه تر سخت فشار لاندې راځي. غوره دا ده چې په کورني ګډ ژوند کې هر يو خپل حد او مسووليتونه وپېژني او له نورو د خپل کار تمه و نه لري او يا داسې چلند له نورو و نه غواړي چې وچ په زور دې پرې ګرانه/ګران شي.

په ګډ ژوند کې دا ښه نه دي چې د کورنۍ نور غړي اخوا شي او يا د جلاکېدو لپاره ښځه خاوند ناسم چلند پيل کړي. ځينې نارينه تر واده وروسته له خواښې او خسر سره اړيکې پرې کوي چې په راتلونکي يې د خپلې ښځې د خپګان او غوسې وړ ګرځي.

کورنۍ ژوند که له غوسې ډک وي؛ نو څومره چې په هغه کې نور نسل ډېرېږي په هماغه اندازه په ناروغيو اخته کېږي يا د دوی په څېر منفي عادت «غوسه کېدل» په ميراث ور پاتېږي.