الجواب باسم ملهم الصواب
اگر در رکعت اول، یک سجده را فراموش کرد، به محض این که در نماز به یادش آمد آن را انجام دهد و اگر فوراً به جا نیاورد، بلکه در آخر نماز بعد از خواندن تشهد انجام داد نیز جایز است. البته در هر دو صورت باید سجده سهو نماید. لازم به ذکر است در هر رکنی که نماز گزار قرار داشته و رکوع و سجدهی فوت شده را به خاطر آورده، مستحب است خود همان رکن را نیز بعد از قضای رکوع یا سجده فوت شده، دوباره برگرداند .
الدلائل:
ـ فی الدرّالمختار:
(ولو تذکر) المصلی ( فی رکوعه أو سجوده)أنه ترک (سجدة)صلبیة أوتلاویة فانحط من رکوعه بلا رفع،أو رفع من سجوده (فسجدها)عقب التذکر(أعادهما)أی الرکوع والسجود(ندبا)لسقوطه بالنسیان،و سجد للسهوو لو أخر لآخر صلاته قضاها فقط.([1])
ـ وفی ردّالمحتار:
قال فی «شرح المنیة»: حتی لو ترک سجدة من رکعة ثم تذکرها فیما بعدها من قیام أو رکوع أو سجود، بل یلزمه سجود السهو فقط.([2])
ـ وفی بدائع الصّنائع:
إذا ترک سجدة صلبیة من رکعة ثم تذکرها آخر الصلاة قضاها و تمت صلاته عندنا.([3])
([1]) الدرالمختار/ج2/ ص317/کتاب الصلوة/باب الإستخلاف/دارإحیاء والتراث العربی/ الطبعة الأولی.
([2]) ردالمحتار/ج2/ ص136/ کتاب الصلاة/مطلب: کل شفع من النفل صلاة/دارإحیاء والتراث العربی/ الطبعة الأولی.
([3]) بدائع الصنائع/ج1/ص408/کتاب الصلاة/سجود السهو/مکتبة رشیدیة.
و الله اعلم بالصّواب