سجدهء سهو ، يعنی در صورتيکه در نماز سهو کنی، دو سجده اضافی کردن در ختم نماز بعد از سلام گرداندن و دوباره التّحيات و درود ها را خواندن وسلام دادن واجب است.
همچنان سجدهء تلاوت، يعنی وقتيکه در قرآن آيه سجده را ميخوانی بايد يک سجده کنی. در قرآنکريم چهارده آية است که اگر انسان آنرا ميخواند بايد يک سجده کند. ولی نبايد بخاطريکه سجده نکنم گفته ازين آية ها بگذرد و آنر نخواند، چون درينصورت انسان گنهکار ميشود.
سجدهء سهو درين جای های واجب است: اول ـ اگر کسی فرض را تأخير کرد، مثلاً در نماز چهار رکعتی در قعدهء اول بعد از التّحيات درودها را خواند وفکرش نشد که به رکعت سوم بعد از ختم التّحيات برخيزد، يا در دو رکعت آخر از نماز فرض سوره را هم اضافه کرد و…
دوم ـ در صورت ترک واجب. يعنی هر عملی را که از هفت واجب ياد شده در نماز ترک کرد بايد سجدهء سهو کند .
سوم ـ بلند خواند در نماز های خفيه و پست خواندن در نماز های جهری.
قابل ياد آوری است که در نماز های جماعت تنها با سهو امام سجده سهو لازمی است و بايد خود امام بعد از سلام دادن به يک طرف، الله اکبر بگويد و سجدهء سهو کند، اگر مقتدی در نماز جماعت سهو کرد برايش سجدهء سهو لازم نيست.