د قرباني د څرمنو مصرف يعني د لګښت ځايونه

د قرباني د څرمنو مصرف يعني د لګښت ځايونه

د قرباني د څرمنو همدغه مصرف دى، کوم چې د قرباني د غوښو دى يعني قرباني کونکي دي  په خپله استعمال کړي، بل چا ته دي تحفه ورکړي يا دي په کوم فقير او مسکين صدقه کړي، يا دي کومي ښې اداري ته ورکړي  او که د الله په لار ه کې د جنګيدونکو او ځان شهيدونکو مجاهدينو مرسته ورباندي وکړي نو دا خو تر ټولو غوره ده؛ ځکه چې هغوي د الله په لار کي وتلي او زموږ مالونو ته ضرورت لري خصوصا د شهيدانو يتيمان شوي بچې او کونډي ښځي خو تر ټولو زيات حق لري.

د زيد بن خالد رضي الله عنه نه روايت دى چې رسول الله  صلي الله عليه وسلم فرمايلي:(( مَنْ جَهَّزَ غَازِيًا فِي سَبِيلِ الله فَقَدْ غَزَا وَمَنْ خَلَفَ غَازِيًا فِي أَهْلِهِ بِخَيْرٍ فَقَدْ غَزَا)).

چاچې د الله  په لار کي غزا کونکى تيار کړ نو يقيناً ده هم جهاد وکړ، او چاچې د کوم غازي د تللو نه پس د هغه د کورنۍ په ښه طريقه سره حال احوال واخستل نو ده هم جهاد وکړ.

[ متفق عليه؛ د مشکواة کتاب الجهاد ( ٣٧٩٧ ) په حواله باندي .

((  عَنْ عَلِيٍّ بن ابي طالب، قَالَ : أَمَرَنِي رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ أَقُومَ عَلَى بُدْنِهِ وَأَنْ أَتَصَدَّقَ بِلُحُومِهَا وَجُلُودِهَا وَأَجِلَّتِهَا وَأَنْ لاَ أُعْطِيَ الجَْزَارَ مِنْهَا شَيْئًا، وَقَالَ « نَحْنُ نُعْطِيهِ مِنْ عِنْدِنَا ».)).

د علي ابن طالب رضي الله عنه نه روايت دى چې ماته نبي کريم صلي الله عليه وسلم امر وکړ چې ته به د قربانيوو نګران ( څارونکي ) شي ( او دا حُکم يي هم راته وکړ ) چې د هغو غوښي، څرمني او ځلونه خيرات کړم او ددي څخه  قصاب ته ( د مزدوي په ډول ) هيڅ ورنه کړم .

علي رضي الله عنه واېي موږ  به قصاب ته له خپله ( جيبه ) مزدوري ورکوله.( مسلم،ابوداود، احمد).

((  عَنْ اَبي سَعِيدٍ ان قَتَادَةَ بْنَ النُّعْمَانِ أَخْبَرَهُ : أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَامَ فَقَالَ : إِنِّي كُنْتُ أَمَرْتُكُمْ أَنْ لاَ تَأْكُلُوا الأَضَاحِيَّ ، فَوْقَ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ لِتَسَعَكُمْ، وَإِنِّي أُحِلُّهُ لَكُمْ ، فَكُلُوا مِنْهُ مَا شِئْتُمْ ، وَلاَ تَبِيعُوا لُحُومَ الْهَدْيِ ، وَالأَضَاحِيِّ فَكُلُوا ، وَتَصَدَّقُوا، وَاسْتَمْتِعُوا بِجُلُودِهَا، وَلاَ تَبِيعُوهَا، وَإِنْ أُطْعِمْتُمْ مِنْ لَحْمِهَا، فَكُلُوا إِنْ شِئْتُمْ. )).

قتاده بن نعمان رضي الله عنه وايي: چې رسول الله صلي الله عليه وسلم وفرمايل: بي شکه ما تا سي د دري ورځو نه آخوا د قرباني د غوښو له ساتلو څخه منعه کړي وئ، ( اوس تاسي ددي غوښه د درى ورځو نه آخوا هم ساتلى شئ وېي ) خورئ او خيرات ېي هم کړئ، ددي د څرمنو څخه فائده واخلئ؛ البته خرڅوي ېي مه!.

دې احاديثو ته په کتو سره د قربانۍ د څرمنو صدقه او خيرات د  طالب العلمانو او مجاهدينو په مرسته کي لګول صحيح کار ده. [ مجلة الدعــــوة، جون،  \١٩٩٣ء].