قبل از بعثت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم دنیا دیگر رنگ و بوی زندگی و حیات برای بشر نداشت و سرخی خونِ مظلومان، افق‌های آسمان را رنگین کرده بود, اما خداوند متعال مردی از تبار قدسیان را برگزید تا به انتحار تدریجی انسانیت پایان بخشد و پایه‌های صلح و همزیستی را بر مبنای محبت، کرامت, بردباری و تحکیم برابری و برادری بنیان‌گذاری کند و هر نوع فتنه‌انگیزی‌های فرقه‌ای, نژادی, لسانی و منطقه‌ای را مردود شمرده و بیرق ائتلاف, اتحاد, اخوت و برادری را بر سراسر گیتی به اهتزاز درآورَد. و قانون جاودان «إنما المؤمنون إخوه فأصلحوا بین أخویکم = مؤمنان برادر یکدیگرند, پس میان برادران خود صلح دهید» را نصب العین انسانیت قرار دهد.
محمد عربی ـ فداه أمی و أبی ـ برای بشرِ سرگشته و حیران آن روز، برنامۀ حیات‌بخشی را به ارمغان آورد که نامش (اسلام) است و مفهوم صلح و امنیت را می‌رساند و هر آنکه آن را بپذیرد و به برنامۀ جامع و کامل آن جامۀ عمل بپوشاند, سرانجام مستحق بهشتی خواهد شد که نام آن نیز «دارالسلام» است: «لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» [انعام :۱۲۷]. برای آن‌ها (در بهشت) سرای آرامش و سلامتی نزد پروردگارشان خواهد بود, واو ولی و دوستدار آن‌هاست به خاطر اعمال (پسندیده‌ای) که انجام می‌دادند.
قرآن مجید به‌عنوان دستورالعمل، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم را به صلح امر می‌کند:
قرآن مجید که در میان مسلمانان حیثیت قانون و مرجع اولِ احکام و تصمیم‌گیری‌ها را دارد, به مسئلۀ صلح اهمیت زیادی داده است و درآیات متعددی بر این امر مهم تأکید کرده و خواهان گسترش صلح و عدالت در میان مسلمانان و هم در تعامل با سایر انسان‌ها است. خداوند متعال در آیه ۱۲۸ سوره النساء تصریح می‌کند: «الصلح خیر» صلح خیر است. و همین یک آیه به‌تنهایی کافی است تا ارجحیت و اصالت صلح را در مسائل خانوادگی, فردی, روابط شهری, روابط اجتماعی, روابط بین‌المللی از آن به‌وضوح استنباط کرد.
در سورۀ حجرات تعبیر قرآن از ضرورت صلح چنین است: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ» [حجرات:۱۰] جز این نیست که مؤمنان برادرند, پس میان دو برادرتان صلح و آشتی را برقرار سازید. مفهوم زیبای این آیه نسیم معطر اُنس, محبت, برادری, دلسوزی و خیرخواهی را بر دل‌های خشکیده می‌وزاند، تا پایه‌های روابط انسان دوستانه استحکام یابد.
در سورۀ انفال دستور پروردگار برای اصلاح ذات البین و آشتی همگانی با این الفاظ آمده است: «فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِیْنِکُمْ وَأَطِیعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» [انفال:۱] پس از خدا بترسید؛ و میانۀ خودتان را اصلاح کنید, و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید؛ اگر ایمان‌دارید.
و همچنین آیات متعدد دیگری که هر یک به امت اسلامی وحدت و اتحاد و صلح و صفا می‌آموزد و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم نیز بهترین الگوی عملی و مُبَلِّغ این تعالیم زیبای الهی بوده است.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
که تاسو غواړئ چې علمي او تحقیقاتي لیکنې او مقالې مو په دعوت نیوز کې خپرې شي نو لاندې لینک کیکاږئ او مونږ ته په انلاین بڼه خپله لیکنه را واستوئ؛
https://dawatnews.com/submit-article/
شرعي پوښتنه:
که کومه شرعي پوښتنه لری دمهربانی له مخې لاندې فورم ډک کړی او خپله پوښتنه ثبت کړئ.