الجواب وبالله التوفیق

فقهای کرام در مورد اقتدا نمودن به امام مخالف مذهب در کتب فقهی معتبر چنین فرموده‌اند: اگر امام مخالف مذهب (غیر مقلد یا از فرقه‌ای دیگر) اصول و قواعد و ارکان مذهب احناف را رعایت می‌کند، اقتدا کردن به او جایز است. در غیر این صورت یعنی در صورتی که پایبند به اصول و قواعد مذهب احناف نیست و آنها را رعایت نمی‌کند، نماز خواندن پشت سر او مکروه تحریمی است.

امروزه واضح و آشکار است که غیر مقلدین خود را ملزم به رعایت این اصول نمی‌دانند و آن را رعایت نمی‌کنند؛ بنابراین اقتداء کردن به آنها مکروه تحریمی می‌باشد و برگرداندن نماز احتیاطا واجب است.

الدلائل: 

ـ فی الدرّالمختار:

لكن في وتر «البحر»: إن تيقن المراعاة لم يكره.^([1])

ـ وفی ردّالمحتار:

وقال كثير من المشايخ: إن كان عادته مراعاة مواضع الخلاف جاز وإلا فلا، ذكره السندي المتقدم ذكره ح.^([2])

ـ وفی منحة الخالق:

والظاهر أن المراد بها التنزيهية الثابتة في غيره (قوله الثاني أن يعلم) تقدم عن المجتبى أنه إن كان مراعيا للشرائط والأركان عندنا فالاقتداء به صحيح على الأصح ويكره وإلا فلا يصح أصلا.^([3])

ـ وفی العناية:

يعني أن الاقتداء به إنما يصح إذا تحامى مواضع الخلاف بأن يتوضأ في الخارج النجس من غير السبيلين، وبألا ينحرف عن القبلة.^([4])

([1]) الدرالمختار /ج2/ص361/مجلد12/کتاب الصلاة/دار المعرفة، بیروت.

([2]) ردالمحتار /ج2/ص361/مجلد 12/کتاب الصلاة/دارالمعرفة، بیروت/الطبعة الرابعة.

([3]) البحرالرائق شرح کنزالدقائق/ج2/ص82/کتاب الصلاة/باب الوتر والنوافل/مکتبه رشیدیه، کویته.

([4]) العنایة فی شرح الهدایة/ج1/ص 437/کتاب الصلاة/ باب صلاة الوتر/الناشر: دار الفكر/(الشاملة).

و الله اعلم بالصّواب