شخصی روزه دار بقصد سفر از شهرش خارج شده و پس از طی سی کیلومتر از مسافت، متوجه میشود مدارکش را برنداشته است، به همین خاطر دوباره به شهرش باز میگردد، چون به خانه میرسد روزهاش را میشکند و مدارکش را گرفته و به سفرش ادامه میدهد، حکم روزه و افطار این شخص چه میشود؟
الجواب باسم ملهم الصواب
در صورت مسئوله بر این شخص هم قضا و هم کفاره لازم میشود؛ چون با وارد شدن به شهرش، او مقیم میشود و افطار در حالت اقامت، موجب قضاء و کفاره میشود.
ـ فی قاضی خان:
المسافر إذا تذکر شیئا قد نسیه فی منزله فدخل منزله فأفطر ثم خرج قال علیه الکفارة قیاسا لأنه مقیم عند الأکل حیث رفض سفره بالعود إلی منزله وبالقیاس نأخذ.([1])
ـ و فی الهندیة:
ولو سافر في شهر رمضان ثم رجع إلى أهله ليحمل شيئا نسيه فأكل بمنزله ثم خرج القياس أن تجب عليه الكفارة؛ لأنه رفض سفره قال الفقيه وبه نأخذ كذا في الغياثية.([2])
([1]) فتاوی قاضی خان/ج1/ص180/کتاب الصوم، الفصل الثالث فی العذر الذی یبیح الإفطار/قدیمی کتب خانه.
([2]) الفتاوی الهندیة/ج1/ص263/کتاب الصوم، الباب الخامس فی الأعذار التی تبیح الإفطار، دار إحیاء التراث العربی/الطبعة الاولی.
و الله اعلم بالصّواب